Van Zuid-Afrika naar Swaziland

Na een spannende avond en nacht, er was namelijk gewaarschuwd dat er hippo's en bavianen langs onze lodge konden komen, starten we nu weer fris met een nieuwe dag en ons laatste weekje. Het ontbijt is om 8.00 uur en we willen om 9.30 uur vertrekken. De temperatuur is prima, maar de regen komt gestaag naar beneden vallen, het lijkt wel een natte moesson. Op weg naar Swaziland! Iedereen heeft de pil op (malaria) en het paspoort op de man/vrouw.
Vandaag gaan we ongeveer vier uur rijden. Onderweg staan er mannen langs de weg te wachten op taxibusjes om naar hun werk te gaan (zeer volgepropte busjes!). Ook lopen er veel en er wordt ook lopend water gehaald. We naderen de grens bij Golela en moeten hier twee keer stempelen om Swaziland in te komen. (Inmiddels is het gelukkig wel droog geworden - red.-). Het lijkt hier vies, 40 % van de bevolking is HIV-positief. Om hun hutten is kale grond; ze verbouwen wel maïs en katoen en ook wel suikerriet. Maar als je alles zo ziet, leven ze in armoede. We stoppen bij Nisela Safari, waar we wat eten en dan is het nog drie uur rijden naar ons hotel.
Onderweg zien we kinderen lopen in schooluniform, die weer op weg zijn naar huis (wie weet hoe ver lopen). We komen nu langs de stad Manzini, een grote industriestad met een internationaal vliegveld. Onderweg stoppen nog even bij een batikbedrijfje, dat door een Nederlander is opgezet. Later brengen we ook nog een bezoek aan een kaarsenmakerij, waar met de hand kaarsen worden gevormd in allerlei diervormen: neushoorns, olifanten, nijlpaarden, enzovoort. Er is ook een marktje bij met veel souvenirs. Na een half uur weer de bus in. Later stoppen we nog bij een grotere souvenirmarkt. Hier zijn heel veel kramen, maar als je er een gezien hebt, weet je wel wat er bij de volgende komt.
Nu de laatste etappe naar ons hotel. Het is een lodge met allemaal kleine, geschakelde huisjes. We zitten wat hoger op de helling en hebben een prachtig uitzicht. Even wat opknappen en dan gezellig samen dineren. Nou, en wat voor een diner!!! Persoonlijk vind ik dat dit wel de kroon spant. Bediening en alles eromheen was perfect. (En dat in dit arme land - red.-). Sommigen gaan na het eten meteen slapen, want morgen moeten we om zeven uur weer op. Anderen nemen nog een afzakkertje aan de bar.
PS: Nog even een busgeheim: De leeftijd gaat toch wel parten spelen; er wordt tussendoor tamelijk veel geslapen, er gaan snoepjes rond, er wordt gebabbeld, gelezen en soms wat gezongen. Al met al een geweldige reis met ontzettend veel indrukken. Veel groetjes voor iedereen op het thuisfront en een dikke kus voor allen die me lief en dierbaar zijn.
Groetjes, Janske.