We hebben niet genoeg SUPERLATIEVEN !

Om ongeveer 04.45 uur klopt Jorrie ons uit bed. We moeten op tijd opstaan, want we gaan op safari. Helaas is er vannacht geen baviaan aan de deur geweest en is er ook geen verdwaald nijlpaard in de tuin blijven slapen. Het is wel een beetje druilerig, maar dat blijkt later het perfecte weer te zijn voor onze tocht. De dieren hoeven dan namelijk niet voor de zon en de hitte te gaan schuilen. Tegen kwart voor zes vertrekken we in twee landrovers, met onze chauffeurs en tevens gidsen Bheki en Sabello. De tocht voert ons naar het Hluhluwe-Umfolosi Game Park. Vroeger waren dit twee parken, maar sinds enige jaren zijn ze samengevoegd. De totale oppervlakte is nu 96.400 hectare. Hluhluwe spreek je uit als Sjloesjloewie. Het park is wereldberoemd om zijn neushoornbeschermingsproject. Na ongeveer drie kwartier komen we bij de ingang van het park en rijden we naar binnen voor een tocht van ongeveer vijf uur. Dankzij de onderlinge contacten van de gidsen over de lokatie van de dieren, hebben we veel soorten kunnen zien, zowel in de verte als dichtbij. Ook werkt mee dat het park een open, heuvelachtig karakter heeft, met afwisselend lage bosjes en grasvlakten. Ik schat dat er tegen de duizend foto's zijn gemaakt van verschillende soorten vogels, witte en zwarte neushoorns, impala's, koedoe's, nyala's, waterbokken, bavianen, een blauwaap, giraffen, vlakvarkens, buffels, gnoe's, zebra's (met een jong), twee mannetjesolifanten, een eenzame leeuw, en heel bijzonder: vier wilde honden.
Mannetjesolifanten worden na hun 18e jaar door de matriarch, de leidster, uit de groep gezet en mogen alleen even een paar uur terugkomen om te paren, zo vertelt de gids. Er volgt prompt de opmerking dat olifantenvrouwtjes het wel goed voor elkaar hebben. De twee olifanten die wij zien, zijn vrienden, die samen door het park trekken. Ze willen de weg waar we op rijden oversteken, en dan zie je pas wat voor kolossale dieren het zijn. Na de oversteek van de ene olifant blijft de andere achter, omdat hij te groot is om dezelfde route tussen de bomen door te nemen. We zien alleen zijn hoofd en oren door de takken heen. Imposant. Even later lukt het hem om op de weg te komen en komt hij frontaal op ons af lopen. Het advies van de gids: motor uit, rustig en stil zijn, handen binnenboord. Op een afstand van vijf à tien meter slaat hij linksaf en gaat hij z'n vriend achterna.
De leeuw is het laatste dier dat we vinden. Hij ligt op een helling op het gras te luieren, terwijl de leeuwinnen waarschijnlijk hard aan het werk zijn, volgens de gids. Een van ons verzucht dit heel kenmerkend te vinden.
Op deze ene ochtend hebben we dus vier van de "big five" gezien: leeuw, olifant, neushoorn en buffel. We missen alleen de luipaard nog. Op de terugweg zien we overal stalletjes met houtsnijwerk van prachtige, zwartgepoetste vlakvarkens, gapende nijlpaarden en olifanten in allerlei maten. Afrika is een land vol tegenstellingen. Twee voorbeelden: naast een snelweg met veel auto's lopen koeien en geiten in de berm; het prachtige landschap wordt ontsierd door zwerfvuil.
Rond half een zijn we terug op ons slaapadres, nog vol van de prachtige safari. Baaie dankie, Bheki en Sabello!
De rest van de dag kunnen we zelf invullen tot 19.00 uur. Daarna gaan we gezamenlijk eten in "Für Elise". Als we daarvan vanavond gaan teruglopen, is er een kans dat we nijlpaarden onderweg tegenkomen. We hebben het geweldig! Tot zover het verslag vanuit een prachtige slaapplek in St. Lucia.
Iedereen de groeten van Willemiek.

PS: Will, bedankt voor de titel.