Van Coffee Bay naar de Drakensbergen

Woensdag 26 september vertrekken we om 8.00 uur uit Coffee Bay Hotel voor onze verplaatsing naar de Drakensbergen. Voordat we wegrijden worden er door het personeel nog enkele liedjes voor ons gezongen. We zien ook al een paar jongens die "branderplank gaan rijden". We gaan dezelfde weg terug naar Mthatha, zo'n 80 kilometer, om daarna via de N2 naar Kokstad te rijden (afstand 200 km). Onze gids Jorrie heeft twee berichten voor ons: een goede en een slechte. Het slechte is: 80 % kans op regen. Het goede is: 20 % kans op zon.
Terwijl we door het bergachtige landschap rijden, zien we regelmatig de Mandela-huisjes staan, die kleurrijk zijn geverfd in de kleuren lichtgroen, lichtgeel of lichtroze. Ook ligt er af en toe op een helling kleurrijk wasgoed, waarschijnlijk om te drogen. Komen we door een dorpsgemeenschap, dan staan er langs de weg allemaal auto's geparkeerd. Op de stoep staat allerlei koopwaar uitgestald, van etenswaar tot kleding en schoeisel. Voor de bank en de supermarkt staan lange rijen mensen rustig te wachten tot het hun beurt is. Tussen de dorpen moet de bus regelmatig remmen of zelfs stoppen, omdat er koeien of geiten op de weg staan of zomaar oversteken.
De zon is ondertussen verdwenen en het is een grauwe, miezerige dag. Om ongeveer 13.00 uur komen we in Kokstad aan. Daar gebruiken we de lunch en gaan een uur later weer op weg naar de Drakensbergen. We rijden richting Pietermaritzburg. Het landschap blijft bergachtig en het weer miezerig. Om 16.45 rijden we door Pietermaritzburg en vervolgen onze weg over de N3, de snelweg van Durban naar Johannesburg. Op deze weg is erg veel vrachtverkeer. De avond begint te vallen. Het wordt hier snel donker. Bij Winterton verlaten we de snelweg en moeten we in het donker op zoek naar ons hotel in Didima. Dit blijkt nog 40 kilometer verderop te zijn, via een berg-op berg-af weggetje, zonder straatverlichting natuurlijk. Omstreeks 20.00 uur zijn we dan eindelijk in Didima Camp. Dit is een lodge, met allemaal aparte huisjes. We kleden ons niet meer om en storten ons op het buffet.
Na heerlijk gegeten te hebben (onze bagage is al naar de huisjes gebracht) duiken we ons bed in. Het was een lange dag, en morgen moeten we vroeg op voor onze tocht naar de Sani Pass.