Paul Kruger Park safari

De wakeup-call is om 04.00 uur, om 4.30 uur staat de koffie klaar en om 5.00 uur vertrekt de bus naar het Krugerpark. We maken de zonsopgang mee, iets wat we niet zo vaak zien. Het is een prachtig gezicht.
Bij de ingang Numbi gate staan twee open wagens klaar met chauffeurs, die ons de gehele dag vervoeren en op de dieren wijzen, mochten we ze zelf al niet ontdekt hebben. We zijn in twee groepen van tien personen verdeeld. Dat is precies het aantal mensen dat in zo'n safariwagen past. Onze chauffeur, een grote zware jongen, heet Elvis. Hij heeft er plezier in, vertelt ons dat we rustig moeten blijven als we vlakbij dieren zijn, om ze niet te storen. Na een kwartiertje zien we al het eerste wild, een groepje impala's, vervolgens een waterbok en meteen daarna een witte neushoorn. Elvis vertelt dat deze vriendelijker zijn dan hun zwarte soortgenoten. Even verderop staat een giraffe vlak langs de weg en op weg naar een meertje zit een grote gier in de top van een boom en er lopen een paar wilde honden onrustig rond. Plotseling besluiten ze te vertrekken. We volgen hen op hun jacht. Ze steken soms de weg over en dan weer zien we ze dichtbij in het bos lopen. Volgens Elvis op zoek naar prooi. Er zijn in het gehele park, dat tweemiljoen ha groot is, maar zo'n honderd van deze wilde honden over en niet veel meer in geheel Zuid-Afrika vertelt een dame, werkzaam in het park en bezig deze dieren te volgen en te observeren in haar jeep. Zij jagen hun prooi op met een snelheid van 55 km/uur, wel zo'n zes km lang. De prooi raakt hierdoor volledig uitgeput. Impala's zijn vaak het slachtoffer en worden binnen 15 minuten opgepeuzeld.
Hierna zien we enkele buffels. Dit schijnen de meest gevaarlijke dieren voor de mens te zijn. Ze vallen zonder enige aanleiding aan.
Dan is het tijd voor ons ontbijt, dat we hebben meegenomen vanuit het hotel. We laten het ons aan picknicktafels aan de waterkant met een kop koffie of thee heerlijk smaken. We zitten in een veilig en afgeschermd stukje park. Onder aan een rotsachtige hoge wand ligt een krokodil in de rivier en een buffel staat in het riet aan de overkant.
In het vervolg van de rit zien we enkele leeuwen, die bezig zijn voor nageslacht te zorgen. Even later steken er een paar leeuwen op een brug bij een droogstaande rivier gewoon de weg over tussen de auto's door. Er ontstaat een file op de brug van tegenover elkaar staand verkeer. We kunnen geen kant meer op, want passeren kan men elkaar niet. Het duurt even voordat één rij auto's de brug achteruit verlaten heeft en daardoor ruimte maakt.

Na de lunch rijden we verder het park in. Zowel 's ochtends als 's avonds zien we veel verbrand bos. Een depressieve Engelsman heeft drie maanden geleden op acht plaatsen brand gesticht. Men is nog bezig in kaart te brengen hoeveel dieren er zijn omgekomen. In totaal is zo'n 8000 ha bos verbrand.
Op een grote rots staat een gigantische olifantbull imposant te wezen en met zijn oren te klapperen voor de koelte. Hij maakt grote indruk op ons.
We hebben nog zoveel meer dieren gezien, zoals een neushoorn met jong, een hyena, klipspringers, gnoe's, blauwe apen, bavianen en koedoe's.
Bij de ingang van het park worden we weer door Jorrie en Peter opgehaald en terug naar het hotel gebracht.
We eten 's avonds in een Oostenrijks restaurant, Oliver's, en genieten hier een heerlijke maaltijd geserveerd op prachtig opgemaakte borden. Een ieder gaat na deze fijne dag, waarbij het weer ons niet in de steek liet, tevreden naar bed.